Named Otherwise

Everyone has a cunning fellow in their heart. This cunning fellow is best when he comes out while still a child; or maybe in your teens. After being considered an adult, this cunning fellow is rather evil. Mine has not come out yet; it is just visiting from time to time, and it is called “je ne sais quoi”, or maybe having the luck of devil. So I am still on the good side of evilness.

I was not really at peace with my name when I was a child. My dad’s friends would ask me or my dad “What’s his name?” When he or I said Elvan, they would shriek with laughter first, then say: Why would you name your son Elvan? That’s a girl name! He will have so much trouble in future. I would secretly be mad at my dad. Why would they name me Elvan? Wasn’t there a different freaking name? Yet, still I got used to my name; I even made fun of it with my dad a lot. I used to tell him that that was his ex girlfriend’s name that he couldn’t forget. He would say no, and explain me my name’s story.  I went through many interesting stories thanks to my name. When I started high school, I was registered as a female student due to an administrative misunderstanding; I had to have it changed. I was selected to represent my home city for your week organizations in the Capital city. They arranged my room with girls, it was corrected later. One day, I participated a drawing contest for a festival and it won the first place. I cannot forget the city governor’s asking: “Is this Elvan?” while he was giving me the grand prize. Luckily, prize was wrapped; I gave the price to my mom as a gift. Then I started college. I don’t even remember how many dormitories for girls called us to have me registered in their dorms. My dad used to say, “Okay, but once he is there, you cannot say no.” then he would explain I was not a girl. On the first day in college, we were supposed to be at a lecture hall for a class “Written Expressions Skills”. It was a big class; all English department’s first year students were taking the class together. No one knew each other. While waiting for the professor, some people were socializing some reading their book or keeping busy. I was sitting somewhere close to front of the class by myself. A while later Velittin who has been a close fellow at college came over.

“Hey bro! Are you sure you are the right class?” I was puzzled.

“Yeah, that’s what the schedule says.”

“Ok, but, I have the classroom list. We have been looking at the list.” Showing me the boys at the back of the hall “We all have our names in the list, I couldn’t see yours. We have been talking about you who is this fag.” He has always been pretty straightforward.

“Are you sure?”

“Yeah, have a look.”

“Uhmm, there I am, Elvan.”

Velittin looked at me blankly. I cannot forget that look.

“Sorry man, we couldn’t imagine that could be your name.”

He was confused; I was pretty much having another routine about my name. We have become close friends later; he called me ElvanDalton. I can tell that story another time.

When I first started college, there were not enough space at the dorms. So, I stayed at my aunt for while. I spent a few months with my aunt whom I consider my second mom, my uncle (her husband) whom I consider my second dad, and my cousin whom I consider my third brother. Once there were space openings at the dormitories, I moved to a dorm.

I had to find a solution about my name. I did not want to deal with tons of people on my name here. While thinking about what to do,  I got an idea. I was going to use a different name.

I didn’t have anything to do at my first day at the dorm. There was no one either; I spent the whole day by myself reading a book. First person I met was Necat. He asked my name when I really didn’t expect. I thought about using a different name, but I did not think about what name. As it was sudden, I replied:

“E.. Levent” I don’t know where it came from, yet that’s where my second name comes from.

Nobody knew my actual name for months at the dorm. At first I felt foreign to myself too. They would call me, I wouldn’t reply. I was becoming Elvan at school and Levent at the dorm. Later on I got used to both. I will tell how my actual name was revealed at the dorm moths after in a different story. Still, I loved both Elvan and Levent. And, actually as I live in US, Elvan is naturally became an American name. For those, who are still having hard time saying my name I added two more names. All Allen, Levy, Elvan and Levent are me. Anyone can use whichever they like; bottom line is being a human being anyways..

Stay well with love till the next story.

Levy

İsmi Başka

Çocukluğumda ortaya çıkaramadığım bir hinlik vardı içimde. Hinliğin en iyi zamanı çocuklukta olanıdır, hadi olmadı ergenlikte; adam sayılmaya başladıktan sonra ortaya çıkan, hinlikten çok şeytanlık oluyor. Benimki pek ortaya çıkamadı, arada bir geliyor ona da şeytan tüyü diyorlar. Yine de iyi tarafındayım şeytanlığın.

Çocukken ismimle pek barışık değildim. Babamın arkadaşları sorarlardı ya bana, ya da babama “İsmi ne bu çocuğun?” diye. Elvan deyince, önce bi sağlam gülerlerdi. Sonra da, “Cemal Usta çocuğa niye bu ismi verdin, kız ismi bu yahu. İlerde çok sıkıntı çeker bak.” derlerdi.  Ben de içten içe babama kızardım başka isim mi bulamadın diye. Sonraları alıştım tabi, çok dalgasını geçtim babamla “Eski sevgilinin adı değil mi” diye. Hatta başıma çok da enteresan işler gelmedi değil. Mesela, liseye ilk kayıt olduğumda yoklama listesine kız olarak kaydedildim idari bir hata ile. Sonra Gençlik Bayramında Ankara’ya il temsilcisi olarak gönderilecek oldum, otelde bayan arkadaşlarla aynı odayı ayarladılar; sonradan düzeltildi tabi durum. Lisede resim yarışmasına katılacak oldum, dereceye girince bayram töreninde ödülü valinin elinden alırken, valinin “Bu mu Elvan!?” deyişini unutamam. Sebebini sonradan anladım tabi, ödülü anneme hediye ettim. Üniversiteyi kazanacak oldum. Nerden buluyorlarsa iletişim bilgilerini; sanırım Ankara’daki bütün kız yurtları bizim dükkânı arayıp “Kızınızı bizim yurdumuza kaydetmek ister misiniz? Yurdumuz şöyle güvenli, böyle güvenli.” demiştir herhade. Babam da cevaben “Olur ama sonradan geri göndermeyeceksiniz.” deyip, durumu açıklardı. Başladık okula. İlk ders Türkçe – Yazılı Anlatım dersi. Anfideyiz, üç sınıfı birleştirmişler, hocayı bekliyoruz. Kimse kimseyi tanımıyor tabi. Kimileri sohbet ediyor, tanışmışlar. Ben de ön sıralarda bir yerde tek başıma oturuyorum. Neden sonra daha sonradan yakın arkadaş olduğumuz Velittin geldi yanıma.

“Abi sen doğru sınıfta olduğuna emin misin?” diye sordu. Ben de şaşkın;

“Evet, duvardaki kâğıtta burası görünüyor.”

“İyi de, bende sınıf listesi var. Arkadaki arkadaşlarla baktık, hepimizin ismi var listede, sen yoksun. Deminden beri senin dedikodunu yapıyoruz kim bu angut diye.” O kadar da açık sözlüydü.

“Emin misin?”

“Evet abi, baksana listeye bi.”

“Ee burda işte, Elvan.”

Velittin’in dönüp bir bakışı var, unutmam.

“Abi kusura bakma ya, ben bu ismin sen olacağını düşünemedim.”

O şaşkın, bense alışkın olduğum bir durumun tekrarını yaşıyordum. Sonradan çok yakın arkadaş olduk, bana Elvan Dalton derdi; onun hikâyesini de bir sonraki yazıda anlatırım.

Üniversiteye başladığım ilk zamanlarda yurtlarda yer olmadığından bir süre tayzemlerde kaldım. Hayatımda ikinci annem dediğim teyzem, ikinci babam dediğim dayım, üçüncü kardeşim dediğim kuzenimle birlikte birkaç ay geçirdim. Neden sonra yurtlarda yer açılmaya başladı ve yurda taşındım.

Bu isim konusuna bir çare bulmam gerekiyordu. Bir de burada milletin diline düşmemem gerekti. Ne yapsam diye düşünürken bir hinlik geldi aklıma. Başka bir isim kullanacaktım.

O gün yapacak bir işim yoktu; akşama kadar yurtta tek başıma vakit geçirip kitap okudum. İlk tanıştığım kişi yanılmıyorsam Necat’tı. İsmimi sormuştu hiç beklemediğim bir anda. Farklı bir isim söyleyeceğimi düşünmüştüm ama ne isim olacağını düşünmemiştim. Soru dank diye gelince;

“E.. Levent” deyiverdim. Nereden geldi aklıma bilmiyorum, ama takma adım buradan gelir.

Aylarca gerçek ismimi kimse bilmedi yurtta. İlk zamanlar kendime yabancılık çektim. Beni çağırıyorlardı, cevap vermiyordum falan. Okulda Elvan, yurtta Levent oluyordum. İsmime göre hal ediniyordum kendime, neden sonra ikisine de alıştım. Asıl ismimin oraya çıkışını da bir sonraki yazıya bırakayım; zor bir gün olmuştu. Yine de sonuçta Elvan’ı da sevdim Levent’i de. Hatta yurt dışında yaşamaya başladıktan sonra, Elvan cok daha rahat oldu. Üstüne telaffuz zorluğu çekenler için ikinci adlarım da oldu. Allen de Levy de Elvan da Levent de; hepsi benim. Kim hangisini severse onu kullansın; Mühim olan insan olmak ne de olsa..

Bir sonraki yazıya kadar sevgiyle kalın.

Levy